.
Yoktun! Hüzün şarkıları vardı dilimde, düşlerimde.. Gül bahçelerinin kokusu sinmişti uykularıma bilmezsin. Bir cümle değil ki aşklar, bir satır değil ki duygular.. Düşlerim kadar uzun olamaz ki bütün yazdıklarım, yazılanlar... Umutlarım kadar büyük olmalı sevgilerim. Yazık şeyler, boş inançlar, duyarsızlık... Hiç kimse değil herkes. Ama birşey, tek bir şey için; Yaşamak mümkünken yaşamak için...Deliydik belki, kimseyi iplemeyecek kadar... Dört günde on yıl yaşayacak kadar... Paramız olsa, bilinmiyen en uzak yerlere kaçacak kadar....
   
  aLdıGıM hEr NeFeSiN sEBebi SeN
  keşke***
 

 

Suskun sevdam kalabalıktan sıyrılıp, Yalnızlığımla baş başa kalabilseydim..
Düşünmeyi unutup, acılardan sıyırabilseydim..Kapkara içi dolu bir bulut olmayı bırakıp
İçimdekileri tüm fırtınasıyla akıtabilseydim...

Söyleyebilseydim..Suskunluğumu bırakıp dökebilseydim doyasıya yaşlarımı..
Keşke bu kadar zor olmasaydı haykırmak.. Saplanmasaydı kalbime yokluğun...

Keşke gitmek yerine kalmayı becerebilseydin hayatımda
Belki bu kadar perişan olmazdım.. Boğulmazdım sensizlik girdabında..
Tüm acılara birde yokluğun eklenmezdi...
Daraltıcı havasıyla bunaltan şu şehirde,birde sensizlik yarası kanamasaydı yüreğimde..
Belki bir nebze daha nefes alabilirdim...

Keşke bu kadar zor olmasaydı beni sevmen.. Öylece aldırışsız bakmazdın belki..
Belki mutluluktan boğulurduk bu şehirde.. Oysa öyle zor ki sevgin..

Bir kez olsun dönüp bakmıyorken yüzüme, bir kez olsun dikkate almazken..
Nasıl sevecektin ki beni... Nerden bileceksin seni sevdiğimi...


Keşke bu kadar cesaretsiz kalmasaydım karşında.. Söyleyebilseydim sevgimi..
Anlatabilseydim hissettiklerimi.. Avazım çıktığı kadar bağırabilseydim.. 

Doyasıya sarılsaydım boynuna bir kerecik..
Bağrıma yokluğun yerine varlığını basabilseydim...
Anlatmak bu kadar zor olmasaydı keşke.. Belki bu kadar dolmazdı içim.. 

Hayat bunca çatlak vermezdi belki yaşamıma, h
icrandan solan şu canım yıkılmazdı bu kadar...
Belki de vazgeçmezdim yaşamaktan.... 

Oysa öyle zor ki sevgimi anlatmak sana

Kifayetsizce seviyorum seni diyememenin esirliğini.. Aldırışsızlığının yüreğime vurduğu hüzün mührünü 
cesaretsizliğin çaresizliğini..
Bilemedim bunca gayretin hüsranlı sonunu. 

Bilemedim sevmek cesaretinin suskun korkaklığını.

Bilemedim aşkın girdabına düşüp boğulacağımı. 

Yinede keşke elini uzatsan demekten, u
mut edip hayaller kurmaktan
Birde seni sevmekten kurtulamadım...
Bilemedim aşkı yarım bırakıp kaçacağını..

Bir türlü vazgeçemedim senden.
Keşke bu kadar imkânsız olmasaydın benim için.
Böyle yerlere düşüp ağlamaz, kahrolmazdım.
Yaşamın kamçısını birde yokluğun desteklemezdi.
Keşke unutabilseydim sana dair her şeyi.
Bunca acıya katlanmak yerine, anlatıp kurtulmayı başarabilseydim
Keşke beni sevebilseydin...
Keşke… Sen geçerken kalbimin fırtınasından
Keşke seni sokmasaydım o fırtınaya
Durdurabilseydim gözlerini gözlerime bakmadan...
KEŞKE...


Keşke Bu Kadar Çok KorkmasaydıN SevmekteN
KEŞKE...

 
 
   
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol