|
|
|


Sen gittin.. Bir zifiri karanlık, bir zından yalnızlığı, ağır bir boşluk bıraktın geride. Gittin ve dönmeyeceksin bir daha. Haklısın gidişinde, bu aşkı bitirmekte haklısın. Tek söz söyleyemedim. Yüzüne bakamadım. Karşında ağlamadım.
Eridim, tükendim, bittim...
SEN Gittin...
Ben arkan sadece baktım...
Oysa söylenecek o kadar çok şeyim vardı ki...
Gidersen;
iyiye dair ne varsa içimde,yitireceğim hepsini...
Gidersen; sönecek içimdeki ateş ve bir daha hiç kimse yakamayacak...
Gidersen; karanlığa mahkum edeceksin gözlerimi , o karanlıkta yolumu kaybedeceğim...
diyecektim sana... konuşamadım...
SEN Gittin...
Gidişini görmemek için gözlerimi kapadım...
Öylesine acıdı ki içim; tutup koparsalardı kolumu,bacağımı bu kadar acı duymazdım...
Acım yaş olup akmalıydı gözlerimden... ağlayamadım...
SEN Gittin...
Seni delicesine bir tutkuyla seviyordum oysa...
Tutkum seninle olmaktı;
tutkum teninde erimek;
tutkum hayatı sadece seninle paylaşmaktı... anlatamadım...
SEN Gittin...
Gidişini önlemek için tutmak vardı ellerinden...
Ellerim değil miydi her dokunuşumda seni ürperten?
Ürperirdin yine, biliyorum...
Bir kez dokunsam , bir kez tutsam ellerini;
gitmek için biriktirdiğin bütün cesaretin kaybolurdu... tutamadım...
SEN Gittin...
Bir yıkım gibiydi gidişin...
Sen adım adım uzaklaşırken benden;
çöküp kaldı bedenim olduğu yere...
Nice terk edilişlere dayanan bu yürek , bu kez yenilmişti...
Bu kadar zayıf değildim ben;
kalkmalıydım... kalkamadım...
SEN Gittin...
Oysa geldiğin gün gideceğini biliyordum...
Hazırdım gidişine... Kaçak zamanları yaşıyorduk...
Zaman bitecek ve sen gidecektin...
Bense gidişinin ertesi günü hayatıma kaldığım yerden devam
edecektim... devam edemedim...
SEN Gittin...
Bir şey söyledin mi giderken?..
Kal dememi istedin mi?...
Son bir kez Seni Seviyorum dedin mi?...
Bekle beni, döneceğim... diye umut verdin mi?..
Beynim öylesine uğulduyordu ki... duyamadım...
SEN Gittin...
Nereye gittiğin önemli değildi...
Binlerce km uzakta da olsan , iki metre ötemde de... fark etmiyordu...
Artık yoktun ve asıl bu düşünce beni felç ediyordu...
Kurtulmalıydım senden;
bu yokluk duygusundan kurtulmalıydım... kurtulamadım...
SEN Gittin Ben ise BİTTİM...

Geride kaldım ben, deviRip gidiyorsun işte..
Geride kaldım ben, aşınmış sevdalar gibi..
Yıpranmış postallar gibi...
Lime lime, yarasız.. geride kaldım ben
Kaprislerimle, nazlarımla, bakışlarımla, sözlerimle
Tek başıma, kararsız.. geride kaldım ben..
Süzülüp gidiyorsun işte!
Başıma bela olmadan..yoluma çıkmadan..
Hesap filan sormadan.. incitmeden, acıtmadan..
Bir bileti yırtar gibi.. Bir kabuğu atar gibi..
Sıyrılıp gidiyorsun...
İşte geride kaldım ben...
Bir tren penceresinden akıp giden bozkırın ortasında
Bir kuru ağaç gibi
Geride kaldım ben...
Vedalaşmak isterdim oysa
Ellerini tutup usulca
İlk ve son kez öpmek isterdiM...
Yıldızları avuçlarına bırakmak
Ay ışığına hasret gözleriden gökyüzüne uzanmak
ve denizleri
özleminin rengine boyamak gibi
yokluğuna yakın
isteklerim vardı sana dair
OySa ŞimDi giTTiN...



GİTTİN..... BİTTİM....!!!
Uzağında kaldım her şeyin,
Senin,sevginin uzağında�
Ellerim boşlukta kaldı,kollarım yokluğu sardı,
Sensizlik içime içime işledi.
Nedense bir türlü hazmedemedim gidişini !
Sanki hiç bir şey yapmamışsın gibi�
Sen gittin ben bittim...�
Anlamsız savaşlar verdim inadına,
Zaman derman olmadı azan yarama,
Seni unutamadım,hasretinde toparlanamadım,
Yani gittin ya ! ben bittim...�
Direnemedim sensizliğe,
Kahırla,isyanla geçti her günüm.
Alıkoydu her şeyimi sensizlik nöbetleri,
Ta hücrelerime kadar eridim,
Bakma öyle bir şey olmamış gibi;
Sen gittin ben BİTTİM...
BeN BeNden vAzGeÇtiM... BeLki ÇokTaN BittiM...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|