.
Yoktun! Hüzün şarkıları vardı dilimde, düşlerimde.. Gül bahçelerinin kokusu sinmişti uykularıma bilmezsin. Bir cümle değil ki aşklar, bir satır değil ki duygular.. Düşlerim kadar uzun olamaz ki bütün yazdıklarım, yazılanlar... Umutlarım kadar büyük olmalı sevgilerim. Yazık şeyler, boş inançlar, duyarsızlık... Hiç kimse değil herkes. Ama birşey, tek bir şey için; Yaşamak mümkünken yaşamak için...Deliydik belki, kimseyi iplemeyecek kadar... Dört günde on yıl yaşayacak kadar... Paramız olsa, bilinmiyen en uzak yerlere kaçacak kadar....
   
  aLdıGıM hEr NeFeSiN sEBebi SeN
  gitme ruhum***
 

 



  GİTME RUHUM 
      SEN YOKKEN HİCRAN DÜŞER BU ŞEHRE
 GİTME SEVGİM 
   SEN YOKKEN TUTSAK DÜŞERİM BİR İSYAN GECESİNE 
        ÖLÜRÜM SEN YOKKEN...
  

Tek bir söz bile söyleyemedim, ağzımı açtım ama sesim çıkmadı... çıkamadı belki de... belleğimi zorladım –gitme-den başka bir kelime gelmedi aklıma... niye diye sorsa verecek cevabım yoktu... alıştım sana bile diyemezdim ki daha alışmamıştım bile kendime... kendi yaşadıklarıma duygularıma yaptıklarıma bile her saniye şaşıran ben bir başkasına alıştım sana diyemezdim... demedim de... gitti...
baktım arkasından... uzun uzun... hüzünlendim... kızdım kendime... her zaman söyleyecek çok şey bulan ben tek kelime bulamıyordum... avuttum mu kendimi böylesi daha iyi diye gerçekten de böylesi daha mı iyiydi bilmiyorum... sanırım bilemeyeceğimde... insan yalnız ve kendine dönük bir hayvan mıydı gerçekten... kaybettiklerinde birlikteliğine mi yoksa kendine mi üzülüyordu... daha fazla birlikte paylaşım yaşayamadığı için mi yoksa bir süre yalnız kalacağı için mi panik yaşıyordu... kalınca bir başına aklına güzel anıların gelmesi ve eğer yalnızlık uzun sürerse kötü günlerin azalıp geçmişin sanki bir peri masalına dönüşü bir aldanma mıydı?
asla olmayacağını bile bile özlemek eskiyi, güzel bir filmmiş gibi bahsetmek yenisini bulamamanın bir sonucu mudur yoksa o kadar değerlimiydi yaşananlar gerçekten... bunu bir gerçek varsaydığım da artıyor zaman zaman o gün tek kelime bile söyleyememenin verdiği tuhaf sızı... şimdi düşündüğümde söyleyecek çok şeyim var...
...gitme...
...çünkü...
...seni seviyorum...
...belki kendime alışamadım ama sana alıştım...
...gitme...
...ve beni mahrum bırakma gülüşünden,
...güzel ellerinden..
...gitme...
...kendinden mahrum bırakma...
...gitme...
...kulaklarım sesini özlemesin...
...gözlerim aramasın her yerde yüzünü...
...gitme...
...benzer birini gördüğümde titremesin dizlerim durduk yerde...
...gitme...
...aşktandır hırçınlığım...
...gitme...
...tenim tenini özlemesin...
...gitme...
...yarım kalır her şey inan bana...
...konuşacak, yapacak çok şeyimiz sevişecek çok zamanımız var daha...
...gitme...
...ne olur...
...gitme...
...beni sensiz bırakma...
...diyemedim
... 


 
 
   
 
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol